منه منغلب.

من ی احمقم.

من ی احمقم ک غرق این دنیا شدم و از خودمو روحم دور,.

من ی  احمقم ک هر از چندگاهی ب افکار مثلا روشن بینانه ی خودم می بالم و گاها حکمتای خدا و معصوما رو برا خودم سوال میکنم.

من ی احمقم ک هر چند وقت ی بار حقیقت رو یادم میره

من ی احمقم ک هر وقت هرچیزی ازشون خواستم بهم دادن و منه بی چشم و رو بعد از راه افتادن کارم, اصن یادم میره..اونا با اینهمه خوبی ک بهم کردن,من براشون چیکار کردم؟؟ هیچی..

من احمقیم ک همه چیو فراموش میکنم.

منو ببخشید.همین..

28/2/96