از فرط انرژی و خوشحالی و نشاط بشکن میزد.

فردا میرم تعیین سطح ایلتس سفیر.

دیروز اخرین امتحان کارشناسیو دادم و تمام.

امروزم روز بلندی بود...همش درحال جابجایی و دویدن.

عصری سه ساعت دست کم خوابیدم.نمیدونم خوابم میبره یا نه.

امیدوارم فردا به بهترین نحو ممکن پیش بره.

فردای شما نیز.

الان من با مستر اسلامی نود و خردی ساله ک روی مبل نشسته خابش برده،تنهام.خود خالجون رفته کاشان.

واقعا من ظرفیت این حجم از شادی و انرژی و ترکوندن درست روز بعد تمومی درسمو ندارم...(خیره به اسلامی خواب،آه عمیق میکشد...)

پی نوشت:الان یهو از خواب پرید،به من گفت:"کوشیده ترین مردم رو همین مملکت ژاپن داره"

..اشاره به سریال "کره ای" که توی تلویزیون داره پخش میشه...منم گفتم بعععله...خیلی ژاپنیا تلاش میکنن :llll

صرفا از سر بیکاری و تنهایی فراوان.

اینستام نداریم...الان ب کار میومد خدایی!