درباره من
خواسته هام نشد و چون نشد عاقبتشو ندیدم.
نخواسته هام شد و به نفعم شد.
ولی نهایتا از خودم میپرسم یعنی همه ی خواسته هام اشتباه بودن ک نشدن؟!
ادامه...
برگشت نه چندان مورد استقبال! بعد چهار پنج سال.
سلام،هه...نمیدونم چی بگم...حرف ک خیلی دارم بعد اینهمه سال...چندروزیه تو فکر آپ کردن بودم ولی هی پا پس میکشیدم،چون دیگه وبلاگ مثل سابق مشتری نداره..
این پست ثابته ک هرکی از دوستان نام برده پیدا شد ی ندایی بده،بقیه پستای جدیدم زیر این پست قرار میگیرن!
اینم ک دارم الان مینویسم ی جرقه باعثش
بوده...بعد سالها کامنتامو دوباره خوندم و اشک
تو چشام جمع شد ب یاد اونروزا...ب یاد
دوستای وبلاگی...ک الان همشون بجز یکی(امین
اتاقک) دیگه نیستن...
ب یاد تی تی..شمیم..مهرداد..میمی
جون...مترسک...کوروش یا بردیا...امین اتاقک
ک هنوزم چندسالی یکبار هست!!...خورشید
خانوم...قلب زخمی...ماهی...رها...لیلا و خیلیای
دیگه،، حالا ی سری با خاطرات بیشتر باهاشون ی
سریم کمتر!
یادمه با یکی از وبلاگایی ک تبادل لینک کردیم
بعد ی مدت فهمیدم صاحبش توی تصادف فوت
شده و چقدر من تو شوک رفتم ک چ ساده یکی
میره و پر میکشه...
الان توی هرکدوم از وبلاگایی ک میرم یا پاک شده
یا فیلترن یا آپ نیستن سالهاست و یا تبدیل
شدن ب وبلاگ تبلیغاتی...
خیلی غصه میخورم حقیقتا...با وجود مجازی بودن
همتون ،،بهتره بگم همشون برام عزیز بودن...از
تی تی پر انرژی ک نمیدونم چطور یهو غیبش زدو
بعد ی مدتم وبشو پاک کرد..تا مهرداد ک هنوز
وبلاگش هستو وعده ی برگشت داده و چند
ساله نیومده...تا کوروش ک کلی از طریق همین
کامنتا حرف زدیمو در مورد مژده دوستش
میگفت!...تا امینی ک الانم هست ولی نیست و
همین ک سالمه و زندگی میکنه ی گوشه و
گاهیم ب وبش سر میزنه بازم جا شکر داره...
شاید اصن هیچکدومتون اینایی ک گفتمو
هیچوقت نخونین و اصن یادتون نباشه یه من،یه
لونایی هم ی روز بوده ک هنوز گاهی یاد شما و
یاد خاطرات میکنه،هست هنوز و گاهی هم با ی
کورسو امیدی ب وبلاگاتون میاد ب امید دیدن ی
آپ ازتون...
دیگه خبری از اون روزا نیس ک همه تو وبلاگ
سرگرم بودن،الان بهترش (!) اومده
اینستا،تلگرام و و و...
ولی من هنوزم علاقه ی خاصی ب همین یار
قدیمی خودم، وبلاگ، دارم...درسته چندساله
دیگه ننوشتم و اپ نکردم ولی الان بعد اینهمه
مدت ی شوق خاصی وجودمو فرا گرفته..ی شوق
بکر ک همیشه مخصوص همین وبلاگ بوده و
دوباره دارم حسش میکنم..
تو این سالها اتفاق خاصی نیوفتاده غیر از ورودم
ب دانشگاه و رشته ای ک فکرشو میکردم و
میخواستم...
هرچی میخوام از روزمرّگی ها بنویسم دستو دلم
نمیره...چونکه الان تنها چیزی ک خیلی میخوام
فقط پیدا کردن همون دوستای وبلاگیمه...کاش
حتی یکیشونم ک شده بیادو کامنت بده ک
هست...دلم خیلی تنگه اونروزا و دوستی
صمیمی و خالصمونه..دوستی مجازی و پاکی ک
هر بار با هر آپ و خبر دادن ب وبلاگای دوستا
زنده میشد و ذوق گرفتن کامنت ازشون تو
دلمون قند آب میکرد...لعنت ب این تکنولوژی و
اپ های جدید ک هممونو از هم دور کرده....
دوستون دارم...انشالله ک هر جا ک هستید شاد
و سالم باشین ...
اینم بگم ک من هستم شاید پست نذارم ولی هستم
مرسی ممنون حال شما چطوره
داشتم الکی برای خودم میچرخیدم که رسیدم به این پست شما واقعن دلم گرفت و ناراحت شدم خیلی زیاد ... باید برم تو وب خودم بنویسم که یادم که افتاد نگم هعییی ...
واااای باورم نمیشه بعد از این که کامنت رو براتون فرستادم گفتم دیگه به این جا سر نمیزنین اما بعد از انتشار پستم دیدم برام کامنت گذاشتین خیلی خوشحال شدم :)
+ قبلا تو بلاگفا مینوشتم بعد از این که شیرازی پستامو نابود کرد هر چی که بود رو حذف کردم و رفتم بی خبر یهو! اا تو بیان بعضیا رو پیدا کردم امیدوارم شما هم پیداشون کنین :))
از دست دادن دوستای مجازی خیلی ناراحت کنندست.
منم وقتی بعد از یه مدت برگشتم به فضای وبلاگها و دیدم خیلی ها بستن و رفتن یا دیگه آپ نمیکنن خیلی ناراحت شدم و دلم گرفت..
ولی کاریش نمیشه کرد.. زندگی همین اومدن ها و رفتن هاست..
حسی که به وبلاگ داری رو کاملا درک میکنم.
البته به نظرم تلگرام و اینستا نمیتونه جای وبلاگ رو پر کنه.وبلاگ مال ادمهای اهل دله
امیدوارم زودی دوستات رو پیدا کنی و به خونت رونق بدی
پیش میاد تشابه اسمیه
امیدوارم دوستاتو پیدا کنی بازم بهت سر بزنن
سلام...خوبی عزیزم؟؟
میگم اینستاگرامی تلگرامی چیزی نداری؟؟؟؟
اگه داری آی دیتو بده بی زحمت
سلام
امیدوارم دوستهاتون رو پیدا کنید
من تعدادی رو پیدا کردم و با یک عده نازنین هم تازه آشنا شدم.
موفق باشید
سلام
متاسفانه این بلایا بر سر وبلاگ هایی که من باهاشون لینک بودم هم اومد...
متاسفانه سایر فضاهای مجازی قدرت شون بر وبلاگ نویسی چربیده دیگه این روزا...
باز خوبه یه عده ای هنوز هم مینویسن و بعضی وبلاگا هنوز پابرجا هستن!
موفق باشید
وبلاگ نویسی یه حسی متفاوت از اینستا و تلگرام داره...
ولی خب همه با اونا مشغول شدن کم کم
بنویسی دوستای جدیدتو پیدا میکنی بازم
جالب گفتید . موفق باشی.
سلام:خوش برگشتی:)
هیج جا مثل وبلاگ نمیشه..
منم نسبت به قبل کمتر می نویسم اما در گیر هیچ فضای مجازی جز وبلاگ نیستم و نخواهم شد..
موفق باشی
سلام...
من وبلاگ تونو لینک می کنم...
شمام خواستین بلینکین...
موفق باشین
چشم حتما
سلام
من پزشکی می خونم...توی پروفایل وبلاگم هم نوشتم البته!
ما که تازه امتحانامون تموم شده
ولی تازه بدبختی های نمره اومدن و امتحان جامع علوم پایه مون شروع شده
سلام،جدّی؟من ندیدم! خب یکم سر ب هوام
.
دیدم نوشتین انگلو پاتو دارین،گفتم شاید هم رشته ایم
آخییییی،انشالله ک خیر باشه براتون و خوشحالو راضی باشین
سلام...
شمام درس های پاتو و انگل داشتین!؟چقدر سخت اوردن برای ما امتحاناشون رو
می تونم بپرسم شما چی می خونین؟
الان که کل ایران برف اومده!!!مگه شما کجایین که برف زیاد نیومده!؟؟
جوابیه رو توی پاسخ به کامنتای وبلاگم نوشتم!!!!
استراحت کردن خوش بگذره!
دیار شما برف نمی خواد انصافا!!!همون مزارع گل و بلبل براش بسه از دار دنیا! دیگه م اینقد اصرار نکنین!
آدم,خود را اسیر زمین خدا میبیند,
انسان اما,اسیر ضمیر خود...!
سلام لونا .
خوبی؟
داشتم پستا و کامنتهای قدیمیم رو.میخوندم که کامنت شما رو دیدم .
اومدم وبلاگت سر بزنم یه احوالی بپرسم.
موفق و موید باشی دوست قدیمی .
مرسی که بهم سر زدی؛ وبلاگ خیلی قشنگ تر از اینستا و تلگرامه ، چه روزایی که اینجا گذروندیم ...
اره واقعا...دوران خیلی خوشی, بود...
ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلااااااام
چطــــــــــوری یا بهتری؟
من زندم هنوز سرسختانه مقاومت میکنم در برابر زندگی
چه خبرا؟؟؟
اااا چقد بزرگ شدی تو بچه!
اووووووووووهههه به به سلاااااام امینولکییییییییی
من چطورم،خودت چطوری یا چی؟
خب خدااااروشکر ک هستی!ببین گاهی وقتی بیا ی دالّی بکن برو..
چی بگم امین اتاقک اخهههه.
خبر،ک فقط گرما...گرمه خیییییلی گرم.
شما ک نیستیییی چ خبرااااا
هارهارهار موتو أسّفانه بزرگ شدم
داااالللییی
چیه؟ خودت گفتی بیام دالی کنم برم
دالللللیییییی
خوبه دیگههه
هیع . خیلیا رفتن از وبلاگ نویسی!!
ولی به نظرم خیلیا اومدن و بازار وبلاگ نویسی نخوابیده.
درسته به انزه کانال نویسی و تلگرام و اینستا محبوبیت نداره.
ولی کسایی رو داره که خاصن :)) مث شما دوست عزیز.
کاملا درسته،،وبلاگیا اهل دلن،صاف صادق و خالص!
سلام
تو هنوز هستی ؟؟؟
سلااام من هنوز هستم ولی همچنان خستم
خوش برگشتی یاس
سلام... محمدم
خوبی... فکر نمی کنم بشناسی! بعد از خیلی سال یهویی اومدم وبلاگ سر بزنم... تد قسمت نظر ها اسم تورو دیدم... اسمت برام آشنا بود
گفتم یه سر بزنم یه حالی ازت بپرسم
سلام ممنونم شما چطورین؟؟یچیزایی یادمه از قبیل اینکه اون روزا تم وبلاگتون سیاه بود! مرسی ک سر زدین،منم کمتر میام اینطرفا ولی میام!شمام بیاید ک خیلی دور نیوفته وبلاگ و خاطراتش!
سلام.پونه ام.من دوباره وبلاگمو راه انداختم.خشوحال میشم یه سری بزنی و یه خبری از خودت بدی
سلام.کامنتتو جواب دادم تو وبلاگم.اگر ایمیل داری بده باهم در ارتباط باشیم
سلاااام نمیدونم منو یادت باشه یا ن من اخرین فعالیتم سال ۹۱ بود دیگه نمیدونم چی شد ک رفتم(فکر کنم کنکور داشتم)و دیگه وقتی ک اومدم دیدم هیچکسی نیست